Трыпціх

I

Тане ў слязах асенняя дарога,
Халодны дзень імжыць па-над сялом.
I патанулі ў золаце разлогі
Пад сумнай восені авеяным крылом.

Халодны дзень імжыць па-над сялом,
А цені кволыя купаюцца ў даліне,
Пад сумнай восені авеяным крылом
Слязьмі у сэрцы песня не астыне.

А цені кволыя купаюцца ў даліне,
У лузе плаваюць абветраным чаўном.
Слязьмі у сэрцы песня не астыне,
Не адцвіце вяргіняй пад акном!

II

Трымціць і сцелецца над гаем пазалота,
На хмарах просінь сочыцца ўдалі.
I ў соннай высі кружаць над балотам,
У шумавінні тонуць жураўлі.

На хмарах просінь сочыцца ўдалі,
На дне душы звіваецца у радасць.
I ў шумавінні тонуць жураўлі,
Дзе зажурыліся пад шэранню прысады.

На дне душы звіваецца у радасць
Журба пунсовая асенніх журавін...
Дзе зажурыліся пад шэранню прысады,
Там чары восені я ў радасці спавіў.

III

Пад месяц журацца асмуглыя рабіны,
Завялі й плачуць астры пад акном,
I патанулі песні ў шумавінні,
Дзе пасцілаецца лістота дываном.

Завялі й плачуць астры пад акном,
I долу сыплюцца пунсовыя пялёсткі,
Дзе пасцілаецца лістота дываном.
На дне душы красуе буйны росквіт.

I долу сыплюцца пунсовыя пялёсткі,
Узоры ткуць пад гаем на траве,
А ў сэрцы зорамі цвіце, красуе росквіт
I завіваецца ў каралі сонцавей.