Бяда
RSS FeedЯ ад гэтай маўклівай восені
Спачування ані не прашу
I над ціхай азёрнай просінню
Не заплачу і не закрычу.
А намоклыя дрэвы горбяцца,
З іх даждынкі – як кропелькі слёз.
Як жа цяжка з бядой-бяздонніцай
Каля гэтых асін і бяроз!
I нікога няма на востраве,
Не памогуць – крычы не крычы,
А ў грудзях б'ецца штосьці вострае,
Хоча рэбраў зламаць абручы.
Апошнiя водгукi
2 года 28 недель назад
2 года 30 недель назад
6 лет 17 недель назад
6 лет 18 недель назад
6 лет 18 недель назад
7 лет 20 недель назад
7 лет 20 недель назад
8 лет 7 недель назад
9 лет 5 недель назад
9 лет 21 неделя назад