Восень

Што ты, восень, бушуеш? —
То дажджы, то святло,
То з вятрамі танцуеш,
То мяне, ім на зло,
Запрашаеш на танец
Праз аконнае шкло.
То скідаеш пяшчотна
Медзяныя лісткі,
То, застыўшы гаротна,
Ты глядзіш з-пад рукі,
Як сумуюць і плачуць
Журавоў касякі.
То таксама заплачаш,
Паміж дрэў прашуміш,
Падварышчы праскачаш,
Па страсе прабубніш
I, раптоўна прыціхшы,
Сумна ў далеч глядзіш,
Забываешся ў чарах
І чакаеш цяпло...
Толькі ўсё гэта марна:
Што прайшло, дык прайшло...
I чаго ж ты бушуеш,
То дажджы,
то святло?