Назіркам

RSS Feed
Сярэдняя: 5 (1 голас)

Неба, нібы трамвай, пагрымвае,
дахі вусацяцца ад капяжоў.
Дождж з настойлівасцю пілігрымавай
моўчкі ў нямераны шлях пайшоў.

Ліст апошні, як мара, лётае.
Парк дашчэнту бароды згаліў.
I дрыжадь ліхтары жаўтаротыя
ў гнёздах, сплеценых з мокрых галін.

Іншыя вершы аўтара