Дрыготкая бярозка пад акном,
Як адзінца, калыша ліст змарнелы.
Замкнуўшы сонца, сквапны аканом —
Асенні дзень —
блукае адубела.
I будзе так, пакуль сухі мароз
Заломіць на трыццатае калена.
I будзе так:
панура, без пагроз
Дождж наступае — нетаропка, лена...
Дзіравы стаў, ці што, нябесны дах?
Плюшчыць, сячэ з халоднаю прыпаркай.
Тапырацца шпакі на правадах...
Сарваліся...
Знікаюць чорнай хмаркай...
I вечарэе ранішні прасцяг...
Пружыніцца рачулкі стынь тугая.
На ўзгорку —
хвойнік, як вясновы сцяг,
Вечназялёным полымем шугае.
Апошнiя водгукi
1 год 2 недели назад
1 год 3 недели назад
1 год 3 недели назад
2 года 5 недель назад
2 года 5 недель назад
2 года 44 недели назад
3 года 42 недели назад
4 года 6 недель назад
4 года 34 недели назад
5 лет 6 дней назад