У вераснёўскім лесе...

У вераснёўскім лесе
Ветрык лісцём церусіў,
Як летуценнем імпрэсій
Музыка Дэбюсі.

Ціха было і ўтульна...
Ды раптам — той голас гусей...
Аб чым ён? Якую адтуль нам —
З-пад неба — вестку нясе?

Той голас, — ты чуў яго быццам,
Калі і цябе не было.
Ты чуў, бо не можаш забыцца.
Хоць год — мільёны сплыло...

Адкуль расстайная памяць
З усім хараством зямным?..
I холад касмічны паліць
Здагадкай, што мы не згарым...

Што мы ўсяго толькі ў выраі
I ў прадчуванні бяды
З зямлі карані свае вырвалі,
Ляцім — і не знаем куды...