Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло...

Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло.
У ім мерзлы бруд здаецца выстуджанай зямлёю; ягада арабіны – кропляй крыві, пажоўклыя лісты – зоркамі, растаптанымі нечымі ботамі.

Але нічога гэтага няма. Ёсць толькі слата, восень і чаканне зімы, якая прыйдзе і даруе нам гэты бруд, і схавае яго ў сваю чысціню.

(1989)