Люба Тарасюк
RSS FeedСпакойнай стомай дыхаюць палі...
Спакойнай стомай дыхаюць палі,
Збываючы свой клопат непадробны.
Прыходзіць восень,
каб агнём спаліць
Рыштунак дзён няспраўджаных і дробных.
Яна разгорне важкую раллю,
Развяжа зноў вузельчык — зерне...
I тое ўсё, што добрага зраблю,
На шчодры плён хай добрым людзям верне.
Апошнiя водгукi
4 года 5 недель назад
4 года 7 недель назад
7 лет 47 недель назад
7 лет 48 недель назад
7 лет 48 недель назад
8 лет 50 недель назад
8 лет 50 недель назад
9 лет 37 недель назад
10 лет 35 недель назад
10 лет 51 неделя назад