Васіль Рагаўцоў
RSS FeedРаманс
Адлісцела восень,
адлісцела.
Не чуваць сімфоніі
жытоў.
Пасмутнела неба,
пасмутнела
ад тужлівай песні
журавоў.
Падаўжэлі цені,
падаўжэлі.
Сонца арабінаю
гарыць.
Пагусцелі зоры,
пагусцелі,
з месяцам мілуюцца
ўгары.
Замірае сэрца,
замірае
ад вусцішна-мяккай
цішыні.
Дагарае восень,
дагарае
барваю вячэрніх
зараніц.
Ткуцца сувоі нябёсаў
Ткуцца сувоі
нябёсаў,
Жарам гараць
рабіны.
Рвецца душа
у восень,
быццам шукае
спачыну.
Клін жураўліны –
апошні –
птахамі сірацее…
І над бацькоўскаю
пожняй
месяц згалелы
калее.
Апошнiя водгукi
1 год 19 недель назад
1 год 21 неделя назад
5 лет 9 недель назад
5 лет 9 недель назад
5 лет 10 недель назад
6 лет 12 недель назад
6 лет 12 недель назад
6 лет 50 недель назад
7 лет 48 недель назад
8 лет 12 недель назад