Васіль Рагаўцоў

Адлісцела восень,
адлісцела.
Не чуваць сімфоніі
жытоў.
Пасмутнела неба,
пасмутнела
ад тужлівай песні
журавоў.

Падаўжэлі цені,
падаўжэлі.
Сонца арабінаю
гарыць.
Пагусцелі зоры,
пагусцелі,
з месяцам мілуюцца
ўгары.

Замірае сэрца,
замірае
ад вусцішна-мяккай
цішыні.
Дагарае восень,
дагарае
барваю вячэрніх
зараніц.