Васіль Рагаўцоў
RSS FeedРаманс
Адлісцела восень,
адлісцела.
Не чуваць сімфоніі
жытоў.
Пасмутнела неба,
пасмутнела
ад тужлівай песні
журавоў.
Падаўжэлі цені,
падаўжэлі.
Сонца арабінаю
гарыць.
Пагусцелі зоры,
пагусцелі,
з месяцам мілуюцца
ўгары.
Замірае сэрца,
замірае
ад вусцішна-мяккай
цішыні.
Дагарае восень,
дагарае
барваю вячэрніх
зараніц.
Ткуцца сувоі нябёсаў
Ткуцца сувоі
нябёсаў,
Жарам гараць
рабіны.
Рвецца душа
у восень,
быццам шукае
спачыну.
Клін жураўліны –
апошні –
птахамі сірацее…
І над бацькоўскаю
пожняй
месяц згалелы
калее.
Апошнiя водгукi
3 года 2 недели назад
3 года 2 недели назад
3 года 2 недели назад
4 года 4 недели назад
4 года 4 недели назад
4 года 43 недели назад
5 лет 41 неделя назад
6 лет 5 недель назад
6 лет 33 недели назад
7 лет 2 дня назад