Яўгенія Мальчэўская
RSS FeedЗалатая мяцеліца
Неяк проста не верыцца
Ў чарадзейства без слоў.
Залатая мяцеліца
Ад бяроз і дубоў.
Зноў за хмаркаю лёгкаю
Цень плыве па зямлі,
На зімоўку далёкую
Ужо ляцяць жураўлі.
Восень сеткі развесіла
Павуцінных антэн.
Мне і сумна, і весела
Ад такіх перамен.
Залатая мяцеліца,
Залаты неспакой,
Хай жа сэрца даверыцца
Прыгажосці такой!
Лес — двор манетны — золата чаканіць...
Лес — двор манетны — золата чаканіць
Спыніўся час: ні ўперад, ні назад.
Я не прыйду, дарэмна ты чакаеш,
Мяне замёў асенні лістапад.
Параніў цяжка сум самотных клёнаў,
Закрыла вочы сетка павуцін.
Няма дарогі мне, запаланёнай,
Абпаленай пажарамі рабін.
Я буду тут да новага цвіцення,
Да пазыўных вясенніх салаўёў.
Пакуль жа ўсе спыніліся імгненні,
I я стаю без голасу, без слоў.
Апошнiя водгукi
3 года 19 недель назад
3 года 21 неделя назад
7 лет 9 недель назад
7 лет 9 недель назад
7 лет 10 недель назад
8 лет 11 недель назад
8 лет 12 недель назад
8 лет 50 недель назад
9 лет 48 недель назад
10 лет 12 недель назад