Людміла Забалоцкая

RSS Feed

Люстэркі восені — прагалы між галін...

Сярэдняя: 4 (2 галасоў)

Люстэркі восені — прагалы між галін,
Дажджы ступаюць лапкамі кашэчымі.
Трава скалелая — зялёны дрогкі клін
Хінецца долу тонкая, пашэрхлая.
I познім ягадам, ажынам лесавым,
Адсніцца пах грыбоў і горкіх вогнішчаў.
Каханы мой, не трэба, не заві,
Хай толькі рэха між ядлоўцу вохкае.
Адчай прарос, абвостраны, тугі,
Халодны, як падснежнік на праталіне.
Між намі бераг сонца і тугі,
Мяжа, дзе я з табою развіталася.

Усе аўтары