Юрась Свірка
RSS FeedБаравіковае
Апошнія нажыткі лесу —
Грыбы,
Асеннія грыбы.
I з драмняку ў драмняк я лезу,
Ад павуціння твар рабы.
Нагамі верасы рассоўваю,
Ступаю мякка ля імхоў...
Налезла ў кошык верасовых
Па кулаку баравікоў...
А неба нізкае захмарана,
I ад імжы мой плашч намок.
Прапахлы багуном, імшарамі,
Іду, нагрыблены, дамоў.
А лес змаўчаў,
Што я запознена
Прыйшоў наведаць драмнякі,
I не сказаў,
Што ён апошнія
Мне аддаваў баравікі.
Восень
Яе мне бачыць
Кожны год даводзіцца,
Бо сустракаць выходжу на дарогу,
Яна заўсёды
З жоўтай фарбай возіцца
I ўсё знішчае парасткі жывога.
Ды гэтым часам
Мне ніяк не верыцца,
Што зноў пара цвіцення адыходзіць:
Я добра знаю,
Што ў пачатку верасня
He адцвіло яшчэ усё ў прыродзе.
Гляджу —
А восень села ля абочыны,
Вянок сабе саткала з павуціны
I дзівіцца:
Зноў асака адскочыла
I на балоце спеюць журавіны.
Хто гэта, хто гэта...
Хто гэта, хто гэта
Лета на поўдзень адцягвае?
Чэрвень сунічны згарэў.
Ліпень змарыўся ў пракосах.
Жнівень згасае,
Жнеўнікам колецца,
Шапкай стагоў памахаўшы.
Хто гэта, хто гэта
Лета цягне на поўдзень?
Ніхто не выходзіць яго ратаваць,
Як чэрвень ўрастаецца ў ліпень,
Як ліпень хінецца да жніўня,
Як жнівень у верасні тоне.
Хто гэта, хто гэта
Лета на поўдзень адцягвае?
Хто гэта, хто гэта
Леты мае перацягвае
За той небасхіл,
Дзе не хочуць яны маладзіцца?..
Апошнiя водгукi
3 года 28 недель назад
3 года 30 недель назад
7 лет 18 недель назад
7 лет 18 недель назад
7 лет 19 недель назад
8 лет 20 недель назад
8 лет 21 неделя назад
9 лет 7 недель назад
10 лет 5 недель назад
10 лет 21 неделя назад