Рыгор Барадулін
RSS FeedА там?
Вось і восень у нашых краёх.
(А якая ТАМ паравіна?)
Мох зязюльчын
Рэху пад ногі лёг.
Дрэмле лог.
Ня спіць баравіна.
На глухіх ад бур'яноў хутарох
Расцвітаюць катовы мудкі —
Краскі ціхія.
Памяці на парог
Асцярожна ступаюць смуткі.
I дзядоўнік
У нерашучасці за спіной
Зацвітае як жывасіллю.
Ветравеі,
Глынуўшы вады азярной,
Вучацца вымаўляць:
Ва — сі — лю...
Восень
Ціха — ажно закладвае вушы.
Дзюбай забінтаванай —
                                    адбіў за лета –
Грукае дзяцел у азалелы ствол.
Сосен пявучых
                         ні ўвечар, ні рана
He ўчуеш наўкол.
На дол
         сыплецца толькі ігліца,
Быццам
         бурая поўсць з мядзведзя.
Ледзьве
           шэпчуць сасна з сасною
(Яны зазвіняць вясною!).
Крадзецца золь напрасткі
                                          да ракі,
Бач ты,
         паўзе каля самай!
Летам полю
                     звінець каласамі!
А покуль замоўкла ўсё...
Заспаная раніца мжыстая...
Заспаная раніца мжыстая,
На фарбы і гукі скупая.
Нібыта сцяжынаю мшыстаю,
Прыціхлай зямлёю ступаеш.
I вёдры прыглушана бразгаюць
Каля адсырэлае студні,
Лісцёваю дыхае брагаю,
Пакутуе восень застудай.
Цыбатай нагой жураўлінаю
Імшарамі верасень крочыць.
Ад кіслых прысмак журавінавых
Заплюшчыла сонца вочы.
Цвітуць успаміны верасам.
Няяснае мроіцца-сніцца.
I моцна жадаецца-верыцца,
Што ўсё да паўдня праясніцца.
 
	
Апошнiя водгукi
4 года 6 недель назад
4 года 8 недель назад
7 лет 48 недель назад
7 лет 49 недель назад
7 лет 49 недель назад
8 лет 51 неделя назад
8 лет 51 неделя назад
9 лет 38 недель назад
10 лет 36 недель назад
11 лет 4 часа назад