Рыгор Барадулін

RSS Feed

А там?

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Вось і восень у нашых краёх.
(А якая ТАМ паравіна?)
Мох зязюльчын
Рэху пад ногі лёг.
Дрэмле лог.
Ня спіць баравіна.

На глухіх ад бур'яноў хутарох
Расцвітаюць катовы мудкі —
Краскі ціхія.
Памяці на парог
Асцярожна ступаюць смуткі.

I дзядоўнік
У нерашучасці за спіной
Зацвітае як жывасіллю.
Ветравеі,
Глынуўшы вады азярной,
Вучацца вымаўляць:
Ва — сі — лю...

Восень

Сярэдняя: 4 (2 галасоў)

Ціха — ажно закладвае вушы.
Дзюбай забінтаванай —
адбіў за лета –
Грукае дзяцел у азалелы ствол.
Сосен пявучых
ні ўвечар, ні рана
He ўчуеш наўкол.

На дол
сыплецца толькі ігліца,
Быццам
бурая поўсць з мядзведзя.
Ледзьве
шэпчуць сасна з сасною
(Яны зазвіняць вясною!).
Крадзецца золь напрасткі
да ракі,
Бач ты,
паўзе каля самай!
Летам полю
звінець каласамі!
А покуль замоўкла ўсё...

Заспаная раніца мжыстая...

Сярэдняя: 3.6 (7 галасоў)

Заспаная раніца мжыстая,
На фарбы і гукі скупая.
Нібыта сцяжынаю мшыстаю,
Прыціхлай зямлёю ступаеш.

I вёдры прыглушана бразгаюць
Каля адсырэлае студні,
Лісцёваю дыхае брагаю,
Пакутуе восень застудай.

Цыбатай нагой жураўлінаю
Імшарамі верасень крочыць.
Ад кіслых прысмак журавінавых
Заплюшчыла сонца вочы.

Цвітуць успаміны верасам.
Няяснае мроіцца-сніцца.
I моцна жадаецца-верыцца,
Што ўсё да паўдня праясніцца.

Усе аўтары