Уладзімір Дубоўка

RSS Feed

Залатая, асенняя раніца...

Сярэдняя: 4.8 (6 галасоў)

Залатая, асенняя раніца!
Хараством ты на свеце адна.
Сонца ў пушчы глыбокай купаецца
і ніяк не дастане да дна...

Мітусіцца лісцё па аселіцы,
як дзвіна матылькоў-мітульгі.
І узвее яна, і пасцеліцца,
распаветрыцца на берагі.

А яны, берагі беражыстыя,
не стрымаюць асенні напеў.
І ліецца, віецца сукрысты ён,
і разгортваецца каля дрэў.

Прытулі, прыхіні на апошняе
і згадай гэты дзень залаты,
што над пушчай, згалелымі пожнямі
рассыпаў залатыя лісты.

Рассыпаў і раскідваў прыгоршчамі
на акрасу, на жаль, на ўспамін.
Развітальная хвіля найгоршая,
яна можа і сэрца спаліць.

Не бядуй, не гаруй - пад цяжарамі
мне не йсці, шчасця ў іх не шукаць,
з-за балота мігціць, за выгарамі
прамяніцца пярэстая гаць.

Не гаруй! Ты дарэмна заплакала:
я прыйду, я вярнуся ізноў.
Лёс для ўсіх не бывае аднакавы,
як для тых засмучоных лістоў.

Залатая, асенняя раніца!
З хараством, з пекнатою - бывай!
Ужо сонца за пушчу хаваецца,
кармазынам гарыць небакрай...

Трыпціх

Сярэдняя: 5 (1 голас)

I

Журавінамі плача восень,
апавіўся тугою абшар.
Я не ведаю, можа, здалося, −
незвычайна баліць душа.

Апавіўся тугою абшар,
а верасень сэрца калечыць.
Незвычайна баліць душа,
быццам цісне нешта на плечы.

А верасень сэрца калечыць,
пальцамі жоўтых кляновых лістоў.
Быццам цісне нешта на плечы,
галаву схіляе на дол.

II

Ой, туга! Хай ляціць з журавамі,
хай на ніцыя лозы туга ляціць.
Нас жыццё віратлівае вабіць
і спяваць будзе з намі ў трысці.

Хай на ніцыя лозы туга ляціць,
доля наша павінна быць з намі.
І спяваць будзе з намі ў трысці
між сцюдзёна-ліловых туманаў.

Доля наша павінна быць з намі,
бо дагэтуль яе не было.
Між сцюдзёна-ліловых туманаў
апране нас сваім крылом.

III

Каля возера, пушчы зымшалай
я на пасту калісьці ганяў.
Мне здавалася: жоўкне памалу
і засохне прыбалотны хмызняк.

Я на пасту калісьці ганяў,
дзераза пасцілалася ў ногі.
…І засохне прыбалотны хмызняк,
калі песня журбу не прагоніць…

Дзераза пасцілалася ў ногі,
вецер сыпаў лістоту далоў.
Калі песня журбу не прагоніць, −
яе не адкіне далонь!

Усе аўтары

Lazzaro
Дземідовіч Галіна
Ласаева Вольга
Свірка Юрась
Абрамчук Тамара
Дзюба Уладзімір
Левітан Жанна
Светашова Таццяна
Аксёнчык Ніна
Дзям'янава Таццяна
Лось Еўдакія
Свяцкі Святаслаў
Акулін Эдуард
Дзяргай Сяргей
Ляшчун Мікола
Скобла Міхась
Барадулін Рыгор
Доля Яўгення
Мінкін Алег
Спіцын Алесь
Борскі Алесь
Дубашынская Ірына
Магілеўчык Святлана
Станюш Таццяна
Брандт Сергей
Дубовік Ганна
Малец Янусь
Стральцоў Міхась
Брандт Сяргей
Дубоўка Уладзімір
Мальчэўская Яўгенія
Стрыжак Віктар
Броука Аляксей
Дубянецкі Эдуард
Маркевіч Ірына
Танк Максім
Броўка Пятрусь
Жылка Уладзімір
Марудаў Уладзімір
Тарасюк Люба
Брыль Васіль
Забалоцкая Людміла
Махнач Сяргей
Тарноўская Святлана
Бузук Уладзімір
Законнікаў Сяргей
Мацяш Ніна
Трус Паўлюк
Бураўкін Генадзь
Зуёнак Васіль
Навумаў Зміцер
Тутэйшая Таццяна
Бялова Вольга
Кірыенка Кастусь
Надольскі Павел
Ураза Алесь
Віннікава Ларыса
Каліцька Наталля
Неўдах Лявон
Хадарэнка Ірына
Воранава Людміла
Каленік Таццяна
Півуноў Юрась
Хвалей Яўген
Вырко Ларыса
Канапелька Ала
Панчанка Пімен
Цімохін Лявон
Вялюгін Анатоль
Канчэўскі Ігнат
Паўлікава Людміла
Цвірка Кастусь
Гальпяровіч Навум
Караткевіч Уладзімір
Пракаповіч Ігар
Цвірка Таццяна
Гардзейка Уладзімер
Карпенка Аляксей
Пралеска Сенька
Цыбульскі Кастусь
Гаспадыніч Павел
Карташэвіч Мікалай
Пратасевіч Таццяна
Шабовіч Мікола
Гаўрусёў Сцяпан
Карцялёў Міхась
Рагаўцоў Васіль
Шаціла Віктар
Герасіменка Яўген
Карцялёў. Міхась
Разанаў Алесь
Шолахаў Дзмітрый
Герман Ксенія
Касцян Лілея
Ржэуская Алена
Шпіронак Дзяніс
Глобус Адам
Касянкоа Ірына
Рудак Антон
Шушко Анатоль
Голуб Юрка
Колас Якуб
Русецкі Аляксей
Шыбека Антон
Горбік Ўладзімір
Кот Мікалай
Руцкая Алена
Янішчыц Яўгенія
Грахоўскі Сяргей
Кудласевіч Анатоль
Рылач Валянціна
Ярац Віктар
Грачанікаў Анатоль
Куляшоў Аркадзь
Сіпакоў Янка
Ярашонак Аксана
Грушэцкі Алег
Купала Янка
Сабела Ганна
Яўменаў Леанід
Дабравольская Ангеліна
Кухарэвіч Святлана
Салтук Алег
Яцкоў Мікола
Дзегцярова Алена
Лазіцкая Галіна